search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Dag 3: Aigle-Vevey > 28 km H


Mercury in het mondaine Montreux


et zal fietsers misschien meer interesseren: we passeren bij het begin van de laatste etappe algauw


de velodroom van Aigle, een wielerbaan met BMX-piste en tevens het hoofd- kwartier van de UCI, de internationale wielerbond, die hier deze maand het WK wielrennen wilde houden. Ik ben niet aan het dromen, maar een tiental kilometers buiten Aigle ligt de dijk nog vol blaadjes en takken van het slechte weer en ik maak een slippertje. Instinctief stuur ik mezelf nog net de grasberm in. Nog een geluk dat dit gisteren niet was: dan was ik over de rotsige oever meters lager recht de Rhône ingereden. Het meer is gelukkig niet ver meer. De


4 Selfie aan De Vork van Vevey, hoofdzetel van Nestlé. In en rond het stadje maken we een


zogenaamde fonteinenwandeling van vijf kilometer langs een twintigtal bronnen en fonteinen. De wandeling is makkelijk te volgen met een watersymbool op de grond. Samen met een heleboel kleine hagedisjes begeven we ons tussen de uitgestrekte wijngaarden tegen de berg boven de stad, doorkruist door een bergtrein die zich van in de smalle straten van de stad naar skioord Leysin zwoegt. Het kasteel van Aigle huisvest een wijnbouwmuseum, maar de locals vullen op weg naar hun werk tussen de wijnranken hun flessen gewoon met overal gratis verkrijgbaar heerlijk fris bergwater. Santé!


gisteren langzaam naar de achtergrond wijkende bergen maken nu helemaal plaats voor een blauwe vlakte. Aan de overkant blinkt Frankrijk in de zon. In lichter wordende gradaties van grijs staan de Franse bergsilhouetten, beducht voor het water, stil met hun tenen in het meer. We slaan af naar de noordzijde van het meer. We laten het drukst bezochte monument van Zwitserland – het als een schiereiland in het meer neergeplante kasteel van Chillon – letterlijk links liggen en betreden het mondaine Montreux. Op de drukke promenade aan het meer ontmoeten we Freddie. Er is geen ontkomen aan. Vlak bij de sierlijke overdekte food market van Montreux staat hij bigger than life. Aziatische toeristen nemen een voor een dezelfde pose aan als Freddie Mercury, frontman van Queen. Een attractie op zich.


Chaplin, virtuoos op rolschaatsen Minder toeristisch, mooier en authentieker is het even verderop gelegen Vevey. Ook een vrij grote stad, maar met minder hoogbouw en een erg mooie waterkant om er te flaneren, te fietsen en te feesten. Bij De Vork, voor het voedingsmuseum Alimentarium (Vevey is de thuisbasis van Nestlé), staat ook hier een standbeeld van een beroemde inwoner, Charlie Chaplin. Net zoals David Bowie, George Simenon en Phil Collins een van die vele Zwitsers die op de noordelijke oever van het meer kwamen wonen, voor


Rook op het water


In Montreux prijkt een standbeeld van Freddie Mercury. Queen had er immers een opnamestudio. Ook andere bands, Deep Purple bijvoorbeeld, vonden er inspiratie.


De link Queen-Montreux is enkel bij echte fans bekend: de opname van zijn album Jazz in Montreux beviel de Britse band zo dat de leden in 1979 de Mountain Studio gelijk maar kochten en er vijf van hun laatste albums opnamen. Nummers als Bicycle Race en Under Pressure ontstaan hier als respectievelijk de Tour de France en David Bowie de stad aandoen. Freddie zelf werkt tot zijn laatste snik aan het album Made In Heaven, maar bites the dust eind 1991.


De inmiddels verhuisde studio was gevestigd in het fameuze casino van Montreux. In het rocknummer met de bekendste riff aller tijden, Smoke on the water, verhaalt Ian Gillan hoe Deep Purple ‘came out to Montreux’ (voor de opname van het album Machine Head in een mobiele studio in het casino), hoe ‘the gambling house’ afrandde tijdens een concert van Frank Zappa dankzij ‘some stupid with a flare gun’ en de band in allerijl ‘another place’ moest zoeken. Nadat de smoke was opgetrok- ken en the fire uit the sky was, werd het casino heropgebouwd met een vaste studio. Vandaag is die er niet meer, maar ter ere van Queen, tot 1993 eigenaar van de studio, is in de controlekamer een replica van het mengpaneel gezet en zijn er (gratis) tal van Queen- kostuums, instrumenten en lyrics te bekijken.


mercuryphoenixtrust.com/ studioexperience


September 2020 | Pasar | 25


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88