Column


Bijna de helft van de stikstofdepositie in Nederland wordt veroorzaakt door bronnen in het buitenland...


Stikstof: niet alles kan, maar er kan wel iets


voor het klimaatakkoord ra- zendsnel verdrongen. Er wordt enorm veel over gezegd en geschreven, en ik vrees en hoop tegelijk dat die discussie nog wel even voortduurt. Hoewel de problematiek niet van gisteren is, denk maar even terug aan de ‘zure regen’ uit de jaren ’80, is Nederland nu volledig in een kramp geschoten.


D


Iedereen lijkt naar iedereen te wijzen, vooral de boeren moe- ten het ontgelden. Er is veel aandacht voor het op slot gaan van de woningbouw en het feit dat er geen nieuwe wegen aan- gelegd mogen worden. Het lijkt wel alsof de industrie zich in de media angstvallig stil houdt. In onze dagelijkse praktijk is dat wel anders. Willen bedrijven uitbreiden of vernieuwen, dan is dat al vele jaren een kwestie van een lange adem hebben. Zeker in Brabant, waar veel Natura 2000-gebieden liggen, maar waar ook veel intensieve veehouderij is, is het voor de maakbedrijven lastig - zo niet onmogelijk - om een vernieu- wingsslag te maken.


Henk Krols Henk Krols is partner en adviseur bij BMD Advies, de fullservice QHSE partner voor bedrijven.


10 | nummer 6 | 2019


Dat we onze natuur moeten beschermen, dat niet alles kan, is iets waar wij als adviseurs vol- ledig achter staan. Toch moeten we ook realistisch blijven en de zaken in Europees perspectief


e problematiek rondom stikstof- uitstoot heeft in de media de aandacht


zien. Stikstof houdt zich niet aan de landsgrenzen. Bijna de helft van de stikstofdepositie in Nederland wordt veroorzaakt door bronnen in het buiten- land! In de afgelopen 30 jaar is de stikstofdepositie ongeveer in ons land al gehalveerd, een daling die de komende jaren alleen maar zal doorzetten en versnellen met de uitvoering van het klimaatbeleid. Ondanks dat zal de komende jaren prak- tisch overal in Nederland de kritische depositiewaarde van 1200 mol/ha/jaar nog worden overschreden.


Hoewel die kritische depositie- waarde overal gelijk is, wijkt de Nederlandse wetgeving af van de wetgeving in onze buurlan- den België en Duitsland. Hier start de toetsing voor toestem- ming van stikstofemissie pas bij 60 mol/ha/jaar (B) respectieve- lijk 36 mol/ha/jaar (D), terwijl men in Nederland, in de buurt van Natura 2000-gebieden waar de kritische depositiewaarde wordt overschreden, 0 mol/ ha/jaar als toetsingswaarde hanteert. Dat is meten met twee maten, de starre houding staat groei op welk gebied dan ook in de weg. Wanneer deze wetgeving in Europees verband vastgesteld wordt en de toetsingseisen net als in de ons omringende landen iets ruimer zouden zijn, zouden de minder ‘belastende’ plannen eerder doorgang vinden, terwijl de echt grote projecten veel


kritischer beschouwd kunnen worden.


Het is een pragmatische oplos- sing, maar dat neemt niet weg dat we voortvarend moeten inzetten op bronaanpak van stikstofuitstoot. We redden dat niet door slechts de maximum- snelheid in bepaalde gebieden terug te schroeven. Iedereen zal zijn steentje moeten bijdragen, burgers, boeren, bedrijven en overheid. De industrie kan dat doen door kritisch te kijken naar de ‘voetafdruk’ van het bedrijf.


Dan gaat het niet alleen om het reduceren van de stikstofuit- stoot, maar wat mij betreft om de totale milieu-impact. Door de voetafdruk te verkleinen, oftewel eerst te salderen, en vervolgens de Ongewenste, Onvermijdelijk en Overgeble- ven impacts (3 OI’s) - lokaal - te compenseren, voorkomt u dat uw bedrijf sowieso een nega- tieve impact op de omgeving heeft. Bij nieuwe projecten of uitbreidingen is compensatie wat betreft de uitstoot van stikstof niet vrijblijvend meer. Ook is een plan om de schade- lijke uitstoot van stikstof láter te compenseren, dankzij een uitspraak van het Europese Hof, niet meer voldoende. Alleen door direct compensatiemaat- regelen te treffen, wat niet makkelijk is maar na het nodige rekenwerk en investeringen ook niet onmogelijk, kunnen we de impasse doorbreken.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48