Uitstap | Ardennen


1


2


1 De Dolmen van Wéris, een indrukwekkend hunebed of stenen tafel, waar ook enkele stukjes menselijk bot werden


teruggevonden. 2 IJskoud of niet, we willen toch héél even buiten zitten.


15:00 Gat tot in de hel I


n de cafetaria van het Megalieten- huis, waar je een klein archeolo-


gisch museum kan bezoeken over dolmens en menhirs, bestellen we thee en warme chocolademelk, en een verse wafel met slagroom. Dat hebben we wel verdiend. Met blozende wangen stappen we terug de koude in, op zoek naar de ‘Pierre Haina.’ Deze spitse rots, ook wel ‘Witte Menhir’ genoemd, bedekt volgens de legende een gat dat afdaalt tot in de hel. Af en toe kroop de duivel door dit gat naar boven, om het dorp op te schrikken met zijn duivelse streken. De duivel krijgen we vandaag niet te zien, wél een ongelooflijk uitzicht over weilanden en bossen. Deze plek doet ons nog maar eens beseffen dat je niet naar het buitenland hoeſt voor natuurpracht waar je stil van wordt.


17:30 Zon op onze tipi H


62 | Pasar | December 2018


voorraad houtblokken naar de tipi. Met een deken rond onze schouders genieten we van het laatste restje zon op onze indianentent, die al een beetje aanvoelt als thuis.


20:00 Appelmoes en puree


W


e hebben nog altijd spijt dat we geen marshmallows


meegenomen hebben. Wat we wél bij hebben, is echte boerenkost – appel- moes, worst en puree – die we klaarmaken op het houtvuur. Dat het zo gezellig is rond het vuur, zeggen we wel honderd keer. Onze hout- voorraad slinkt zienderogen, maar zuinig zijn is moeilijk. We hebben geen weerbericht gezien, maar iets doet ons vermoeden dat Frank gewaarschuwd heeſt voor een bitter koude nacht. En als Frank iets zegt…


oe graag we ook dicht bij de natuur zijn, we zijn dankbaar


dat we even van een warme douche mogen genieten. De zon zakt snel, dus brengen we gauw nog een


01:45 Losse kleren in de slaapzak


I


k word rillend wakker. Mijn thermisch ondergoed, wollen


sokken, donsjas en wollen muts zijn


blijkbaar niet genoeg om me te beschermen tegen de ijslucht die in de tipi hangt. Ook vriendin Loes blijkt wakker te zijn geworden van de koude. We nemen een extra deken en stoppen losse kleren in onze slaapzak als extra isolatielaag – een gouden tip. Ook mijn winddicht mutsje, dat ik onder mijn wollen muts aantrek, blijkt een geweldige redder in nood.


DAG 3


09:30 Kouder dan de koelkast


E


chte kampeerders zullen dit ‘uitslapen’ noemen. We zijn er


zelf ook wat door verbaasd, maar we hebben lang geslapen. We steken onze voeten in onze ijskoude schoenen en leggen wat houtblokken op de smeulende as. Vijf minuten later halen we opgelucht adem bij een brandend vuur. Gerard komt ons vertellen dat hij vanochtend min vijſtien graden heeſt gemeten op zijn thermometer. Dat is een pák kouder


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104