4


1 Het


reisdoel en de spanning stijgt bij elke stap. De prehistorische mens, de Nabateeërs, de Romeinen, de bedoeïe- nen: ondanks het barre en onvrucht- bare uiterlijk heeſt deze plek altijd veel mensen aangetrokken. En nu kan je daar ook toeristen aan toevoegen. Die komen om de hoofdstad van de Nabateeërs te zien, een enorme en unieke stad, uitgehouwen uit de rotsen door een Arabisch volk dat hier meer dan tweeduizend jaar geleden neer- streek. Petra werd een belangrijk kruispunt op de handelsroutes die China, India, Egypte, Syrië, Grieken- land en Rome met elkaar verbonden. Wierook, mirre, zijde en specerijen maakten er een stad van die bewonderd werd omwille van de cultuur, onwaar-


schijnlijke architectuur en het ingenieu- ze systeem van dammen en water- kanalen. De Romeinse keizer Trajanus was maar al te blij toen hij Petra kon annexeren. Een aardbeving in de vierde eeuw en veranderingen in de handels- routes zetten de teloorgang van de rozerode stad in. Een paar eeuwen later wisten alleen een handvol lokale bedoeïenen nog van haar bestaan af. Maar in 1812 was een Zwitserse ontdekkingsreiziger vastbesloten om de verloren stad terug te vinden. Tijdens een reis door Syrië had hij over Petra gehoord en verkleed als een Arabier kon hij een local overtuigen om hem naar de stad te leiden. Weten dat er ergens in dat fantastische maar moeilijk overzienbare landschap zo’n ontdek-


king wacht, we kunnen ons de opwinding plots heel goed voorstellen. Een tijdje na de lunch houdt Mahmoud halt. Hij wijst een van de zovele gekke rotsformaties rondom ons aan. Welk dier zien we erin? Als we het goed hebben, krijgen we vanavond een fles wijn. We zien niet meteen een gelijkenis en gokken maar wat. Een vogel? Een cavia? Een leeuw misschien? Hij laat ons wat sukkelen en zegt met een twinkel in de ogen dat we geen wijn krijgen maar wel iets veel beters. Hij laat ons de andere kant op kijken en daar is het plots, het moment waar onze stappen ons naartoe geleid hebben. Tussen twee ruwe flanken die de natuur gevormd heeſt, zien we een eerste glimp van dat immense mensenwerk: de


kruisvaarders- kasteel van Shobak is onterecht onbekend.


2 Za’atar, hummus en labneh: vaste waarden op de


Jordaanse tafel. 3 Veel planten hebben


geneeskrachtige eigenschappen die wij niet meer kennen.


4 Wat een gevoel te weten dat er ergens in dat landschap een wereldwonder wacht.


December 2018 | Pasar | 31


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104