014 Interview


beendan depressie


Beter een gebroken


een


Dankzij COVID-19 kampen naar schatting meer jongeren dan ooit met een depressie. Coen Vulders, vierdejaars geneeskunde, overkwam dat twee jaar eerder al. Hij voelde zich daarin toen tamelijk alleen staan. Na zijn depressie organiseerde hij symposia over het onderwerp en richtte hij Stichting Open Boek Nijmegen op. “Erkenning en herkenning helpen.”


V


olgens Coen Vulders (24) kun je beter een gebroken been hebben dan een de- pressie. De Nijmeegse Radboudstudent die psychiater wil worden, spreekt uit eigen ervaring. “Als je been gebroken is, weet iedereen direct wat er met je is;


je hoeft weinig uit te leggen. Een depressie laat zich veel moeilijker verklaren en dat onbegrip vergroot het gevoel van eenzaamheid.” Dat merkte Coen vier jaar geleden, toen hij zelf


depressief werd. “Je hebt aanvankelijk het idee dat jij de enige bent die dat overkomt. Dat is natuur- lijk niet zo, maar zo voelt het wel. Pas als je er met anderen over kunt praten, merk je echt dat je niet


uniek bent. Die gewaarwording is nog geen oplos- sing voor je probleem, maar het kan je wel sterken.” Coen kon er wel makkelijk over praten met


familie en vrienden, maar informatie specifiek voor jongeren kon hij niet vinden, ook niet bij de instelling waar hij werd behandeld. Nadat het met hem, na een kleine twee jaar therapie, weer veel beter ging, besloot hij leeftijdgenoten in vergelijk- bare situaties te helpen. “Het vangnet dat ik in mijn naaste kring heb, heeft niet iedereen. Te veel mensen worstelen alleen met hun problemen. Erkenning en herkenning droegen veel bij aan mijn herstel en dat gun ik anderen ook.” Coen richtte met drie geestverwanten Stichting


Open Boek Nijmegen op. “Ons doel is om psychi- sche problemen onder jongeren beter bespreekbaar te maken. Juist voor hen is dat extra belangrijk, je bent op die leeftijd toch al onzeker over van alles.” Open Boek Nijmegen startte vorig jaar officieel,


met een symposium waarin twee jongeren met een depressie hun persoonlijke ervaringen deelden. Twee psychologen gaven antwoord op vragen van deelnemers. Coen: “Er kwamen vijftig bezoekers op af, veel meer dan ik had verwacht.” Als stichting willen we jaarlijks een aantal sym-


posia houden met psychologen en jonge ervarings- deskundigen – studenten en oud-studenten – die willen vertellen over bijvoorbeeld burn-out, eenzaamheid, depressies, suïcidale gedachtes en eetproblemen. “Het is van belang dat bezoekers


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28