11


bussen met vluchtelingen. De mensen willen zo snel mogelijk naar veilig gebied. Maar ook hier gaat het mis. Dutchbatter Remko de Bruijne ziet hoe een bus met mannen onderweg een andere route inslaat. Luitenant Ron Rutten stuit even buiten de basis op mannenlichamen met kogelwonden in het achterhoofd. Hij maakt foto’s die berucht zullen worden, omdat ze onder nog altijd niet geheel opgehelderde omstandigheden onklaar raken. De leiding van het bataljon is niet bereid een groep van ongeveer driehonderdvijftig weerbare mannen (in de leeftijd van 16 tot 60) bescherming te bieden en dwingt hen om samen met de andere vluchtelingen te vertrekken.


Het is een opmerking die Kremer kijkend naar het Srebrenica Journaal op 12 juli is ontgaan. Nu reageert hij alsnog: ‘Het idee van redden door te off eren was niet aan de orde. Ik heb nooit enig bewijs voor die gedachte gezien. De bataljonslei- ding voerde uit wat Mladic dicteerde. En dat was meewerken aan het vertrek van de vluchtelingen. Zo snel mogelijk de bussen in die Mladic had geregeld want dan kon Dutchbat naar huis. Iedere andere lezing is achteraf bedacht. Geconstrueerd om die medewerking te legitimeren.’ Klep reageert telefonisch op de visie van de Dutchbatarts: ‘Majoor Franken was plaatsver- vangend commandant maar had feitelijk de operationele leiding over het bataljon. Karremans hield zich vooral bezig met de verbindingen, de communicatie met de hogere VN-echelons.


‘Ik wilde niet meewerken aan de Servische propaganda’


Lastige vraag In het Srebrenica Journaal van afgelopen 12 juli stelt presentator Herman van der Zandt een ver- volgvraag aan Klep. ‘Wat is de verantwoordelijk- heid van Dutchbat als je de mannen meegeeft en je weet wat er met ze gaat gebeuren?’ Klep: ‘Een ongeloofl ijk lastige vraag natuurlijk. Ik denk (…) dat Dutchbat een afweging heeft gemaakt tussen twee kwaden. (…) We kunnen 25.000 kinderen, vrouwen en bejaarden redden maar daarvoor moeten we een paar honderd, een paar duizend moslimmannen overdragen aan de Bosnische- Serviërs. Dat is een ongeloofl ijk lastige keuze. Men heeft eigenlijk gekozen voor het redden van het grootste aantal mensen zou je kunnen zeggen.’


Franken heeft tijdens zijn verhoor bij de parle- mentaire enquête verklaard dat hij een bewuste keuze heeft gemaakt.’ Franken formuleert het in 2002 als volgt: ‘Ik kies voor de 25.000 vrouwen en kinderen ten koste wellicht van – het was voor ons ook niet duidelijk dat al die mannen afge- maakt zouden worden – die zes- à zevenhonderd mannen.’ (7) Klep vervolgt: ‘Het zou best kunnen dat hij dat achteraf in een bepaald frame heeft gegoten. Maar je ziet dat alles in het werk werd gesteld om te voorkomen dat de grote evacuatie van de vrouwen en kinderen werd onderbroken. En uit- eindelijk zet Franken driehonderdvijftig resteren- de mannen actief van de compound. Niemand zal toch betwisten dat die mannen zijn overgedragen. En de afweging om dat te doen is, zeg ik in het Srebrenica Journaal, bewust gemaakt. Dat houd ik staande.’


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24