Bezinning TEKST: FRANK VAN GEFFEN • FOTO’S: HES VAN HUIZEN
Veel senioren die niet tegen de schreeuwerige commercie kunnen of die de verplichte familiebezoeken willen vermijden, zoeken tijdens de kerstdagen de stilte van het dominicanen- klooster in Huissen op. Hoe lukt het de dominicanen om ook vandaag de dag hun opdracht te vervullen? Nestor bracht een bezoek aan het klooster en vond bedrijvigheid en verbinding.
KERSTMIS IN HET KLOOSTER
H 18
et klooster van de dominicanen staat aan de rand van het stadje Huissen. Ik parkeer op het terrein van een supermarkt aan de andere kant van de dijk waarachter het majestueuze gebouw ligt. Symbolisch voor de manier waarop deze kloostergemeenschap, de communiteit,
verbonden is met de buitenwereld. Bij binnenkomst merk ik dat met- een. Hier heerst geen serene rust met Gregoriaanse gezangen op de achtergrond. Mensen lopen in en uit; het maakt meer de indruk op me van een modern bedrijf, gehuisvest in een gebouw met geschiedenis. Ook tijdens de rondleiding die ik van Hans van der Vinne krijg, zie ik allerlei activiteiten die je in een ‘normaal’ bedrijf ook ziet. Hij is trou- wens geen pater, maar een medewerker die verantwoordelijk is voor pr en communicatie. Er zitten mensen in de eetzaal, zangeres Leoni Jansen bespreekt op de gang de mogelijkheden om op te treden in een van de zalen van het klooster.
Kerstmis vieren Directeur Aalt Bakker: ‘We verhuren ruimten en verzorgen ook zelf activiteiten. Daarin richten we ons op uiteenlopende doelgroepen. Senioren zijn bij ons bijzonder welkom, bijvoorbeeld met de senio- renweken in de zomer. Dan nodigen we mensen uit een bepaalde regio uit, die wel bij elkaar in de buurt wonen, maar elkaar niet kennen. Tij- dens die week leren ze elkaar wel kennen. Vaak komen daar blijvende contacten uit voort, vooral doordat mensen in elkaars buurt wonen. Ook hebben we met Kerstmis een ouderenarrangement: Kerstmis in het klooster. Mensen verblijven hier dan een week, maken de speciale kerstvieringen mee en hebben tussendoor activiteiten. Het gaat net als met alle andere gasten die hier komen.
Sommigen ervaren eerst een drempel. ‘Het zal wel niets voor mij zijn.’ En als ze er eenmaal zijn, vinden ze het geweldig, raken ze onder de indruk van de sfeer die hier heerst. In die sfeer zoeken mensen antwoorden op vragen als: Wie ben ik? Wat hoop ik hier te ontdekken? Wat is mijn levenskunst? Ze vinden verbinding met elkaar en kunnen de antwoorden op hun vragen met elkaar delen. Zo zijn we klooster in het hier en nu.’
Kunst van ouder worden Henk Jongerius is een van de acht paters dominicanen die in het klooster wonen. Hij vindt het goed dat er naast de communiteit een activiteitencentrum bestaat. ‘Drie van ons zijn bij die activi- teiten betrokken.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67