Editorial True Wind ∆ΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΣΤΑ ΠΑΙ∆ΙΑ*


Μέρες γύρναγε στο µυαλό µου ο παραπάνω στίχος µετά την ολοκλήρωση της εκδήλωσης «Charter Yacht Show» στον Πόρο. Πρόκειται για ένα Ναυτικό Σαλόνι το οποίο καλύπτω από το 2003 πάντα µε χαρά και πολλές προσδοκίες για την εξέλιξή και την ανάπτυξή του. Πρωταγωνιστές στο εν λόγω Σαλόνι είναι τα επανδρωµένα σκάφη που ταξιδεύουν στην ελληνική πολυνησία και πρακτικά αναπαριστούν τα τριαξονικά οχήµατα της βιοµηχανίας που καλείται ως Θαλάσσιος Τουρισµός.


Πράγµατι, µετά από παραµονή στο πεδίο, δεν ήξερα τί να γράψω. Οφείλω να πω, ότι για το άλλοτε «Συµπόσιο Θαλάσσιο Τουρισµού» ή προσφάτως το «Charter Yacht Show», τα τελευταία 9 χρόνια έχω δηµοσιεύσει χιλιάδες λέξεις, εκατοντάδες φωτογραφίες, επισκεφτεί τα περισσότερα σκάφη και διατελέσει Γραφείο Τύπου πετυχαίνοντας προβολή σε Μέσα ποικίλης ύλης ακόµη και αγγλόφωνα ή και σε ξένα Μέσα. Πέρυσι οργανώσαµε αποστολή µε σκάφος και 6µελές πλήρωµα εξοπλισµένοι µε πολλές φωτογραφικές µηχανές για µια αξιοπρεπή κάλυψη. ∆ώσαµε πολλές εικόνες στο µοναδικό 8σέλιδο επιτόπιο ρεπορτάζ στη χώρα και θεωρώ ότι συµβάλαµε µε ένα µικρό λιθαράκι σε αυτό που µπορούµε, την επικοινωνία.


Κανένας δηµοσιογράφος δεν έχει περπατήσει την προβλήτα του Πόρου τον µήνα Μάιο που γίνεται παραδοσιακά το Show, περισσότερο από την οµάδα µου, τα σηµειωµατάρια, και τις φωτογραφικές µου. Κάθε χρόνο όµως έχω το ίδιο παράπονο: κανείς δεν ρωτά αν έχουµε κάποια πρόταση, πώς θα µπορούσα να βοηθήσω, τί έχω καταγράψει στα διεθνή Σαλόνια που καλύπτω κάθε χρόνο από τον Σεπτέµβριο ως το Μάιο.


∆εν έχει λόγο να ρωτήσει αφού κρίνει ότι γνωρίζει τα πάντα καλύτερα από τους πάντες και το κάνει µε το καλύτερο τρόπο. Ουδείς λόγος για αυτοκριτική.


Συµπεραίνω ότι στον Έλληνα δεν αρέσει να ρωτάει, να συζητάει. Του αρέσει ο µονόλογος µε κέρινα οµοιώµατα ή µε αυλικούς. ∆εν έχει λόγο να ρωτήσει αφού κρίνει ότι γνωρίζει τα πάντα καλύτερα από τους πάντες και το κάνει µε το καλύτερο τρόπο. Ουδείς λόγος για αυτοκριτική. ∆εν µε πειράζει προσωπικά για την άγνοια που δείχνουν για την ύπαρξη µας, δεν µε ενοχλεί διόλου η υπεροψία που δείχνει ο ναυλοπωλητής, όσο πετυχηµένος και να είναι, πάντα υπάρχει κάποιος που κυνηγάει µε ένα συµβόλαιο στο χέρι και θα ξεροκαταπίνει µέχρι να πάρει την πολυπόθητη υπογραφή.


Με ενοχλεί όµως που η πιο σηµαντική εκδήλωση για τον Θαλάσσιο Τουρισµό στην Ελλάδα αντί να αποκτά ολοένα και περισσότερο διεθνή χαρακτήρα, αντί να ανοίγει νέους διαύλους επικοινωνίας στριµώχνεται στο στενό Πόρου και Γαλατά.


Welcome OnDeck gerasimos@skipperondeck.gr *Παράφραση από στίχο του ∆.Σαββόπουλου, «Τι έπαιξα στο Λαύριο»


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100