WATERBEHEER
De kaarten verschijnen al snel op tafel bij Wil Borm.
“Het is een onverstandige keuze”, constateert Borm. Waar- om schuif je een onvermijdelijke maatregel op de lange baan, zo vraagt hij zich af. “We lozen zo nog lang ons kostbare zoetwater opgebruikt in zee. Maar ook voor de Rotterdam- se haven zelf is het slecht. Die wil zeewaarts open blijven voor cruiseschepen, maar creëert daarmee een situatie die het landinwaarts voor de binnenscheepvaart steeds lastiger maakt. Hoe veel zomers hebben we nu al niet gehad dat door watertekort de binnenscheepvaart op halve kracht voer?”, vraagt Borm. Een zeesluis voor de Nieuwe Waterweg maakt de rivierafvoer veel beter beheersbaar en de rivieren kunnen bevaarbaar worden gehouden, zo luidt zijn redenering.
Adaptief watermanagement
Het vooruitschuiven van het besluit over de Nieuwe Water- weg is onderdeel van een bewuste strategische keuze in het Deltaplan Waterveiligheid, dat is gebaseerd op adaptief wa- terbeheer. Dat principe gaat ervanuit dat de maatregelen pas worden doorgevoerd op het moment dat ze echt nodig zijn. Daar knelt volgens Borm en Boelaars de schoen. Zij zijn ervan overtuigd dat door de zeespiegelstijging de zeesluis voor de Nieuwe Waterweg er uiteindelijk toch moet komen. “Waar- om dan dat besluit niet nu nemen en meteen de vruchten plukken van die investering?”, stelt Boelaars voor. “Het hele gebied erachter is in één keer tegen storm beschermd en er hoeft nauwelijks nog geld te worden uitgegeven van het ver- sterken van rivierdijken”. De onzekerheden over de effecten aan de klimaatverandering, mogen wat hem betreft noodza- kelijke langetermijnkeuzes niet in de weg staan. “We moeten
voorkomen dat de volgende generatie de rekening gepresen- teerd krijgt van nalatigheid”, aldus Boelaars.
Doormodderen Bij de Nieuwe Waterweg komt het verschil van inzicht over adaptief waterbeheer tussen Adviesgroep Borm & Huijgens en de deltacommissaris, heel sterk naar voren. Is het slim- mer om nu een grote verandering in het hoofdwatersysteem door te voeren of is het slimmer die nog even uit te stellen? Boelaars geeft het voorbeeld van het schilderen van een verrot kozijn. “Hoe lang laat je het nog schilderen? Je kunt ook een nieuw kozijn aanschaffen. Dan kun je weer vijftig jaar vooruit.”
Zandhongerige zeegaten
De zandhonger van de halfopen zeegaten en de slechte waterkwaliteit houden de gemoederen in Zeeland nog steeds erg bezig. Het Deltaprogramma kiest ervoor om de verzilting verder toe te laten. Gelukkig is er volgens Adviesgroep Borm en Huijgens voorlopig geen geld om de verzilting van het Volkerak-Zoommeer uit te voeren. Het is volgens hen een voorbeeld van een halfslachtige oplossing om de algen tegen te gaan. Door de Zeeuwse kust te sluiten kan het zoute water buiten worden gehou- den en kan het zoete rivierwater worden gebruikt om de waterkwaliteit op peil te houden.
WATERFORUM OKTOBER 2017
13
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48