search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
ten nu nog harsen op basis van aardolie die de footprint van het materiaal vele malen vergroten. Het zou dus beter zijn die hars te vervangen door biohars uit maïs- of zonnebloemolie’, stelt Smits. ‘Vanuit de TU Delft heb ik samen met de TU Eindhoven en het bedrijf NPSP in 2016 een biocomposiet voetgangers- brug ontworpen en gemaakt. Hier is niet alleen biohars gebruikt, maar hebben we ook de glasvezel vervangen door na- tuurlijke vezels uit vlas- en hennepsten- gels. Dat laatste heeft overigens een veel minder grote impact op de footprint van de brug, hars is de sleutel.” Verder bieden composieten de architect een enorme vormvrijheid. Dit in tegenstelling tot staal, waar na een H-balk of een lig- ger de opties wel zo’n beetje uitgeput zijn. “Als je je kunt veroorloven om een goede mal te maken, is elke vorm mo- gelijk. En je bent gelijk af van alle onder- houdsgevoelige en ontsierende bouten en moeren.”


Toenemende automatisering Nieuwe productietechnieken zoals com- putergestuurd produceren en 3D printen nemen een hoge vlucht. Zo had Gemert in juli 2017 de wereldprimeur met een in laagjes opgebouwde betonnen fietsbrug en werd in Amsterdam een fietsbrug over een gracht geprint met roestvast staal door een robot. “Alles wat je in de computer kunt bedenken, is mogelijk. Alleen is het nu nog duur en moeten de productiemethoden verder verfijnd wor- den. Als we bijvoorbeeld de wapening in beton mee zouden kunnen printen, zijn we alweer een stap verder”, stelt Smits. “Na de Tweede Wereldoorlog was ma- teriaal duur en arbeid goedkoop. Nu is het omgekeerde het geval en zal de au- tomatisering in de bouw steeds verder doorzetten.”


Blijvende vraag Voor de fiets- en voetgangersbruggen is dat goed nieuws, want de ontwik- keling op die vlakken is nog lang niet ten einde. “Allereerst moet gezegd dat we in Nederland vooroplopen met ons fietswegennet. Vlaanderen bijvoorbeeld is bezig aan een enorme inhaalslag op het gebied van langeafstandsfietspa- den, de zogeheten fiets-o-strada’s die ook hun eigen bruggen nodig hebben. In eigen land zullen ook investeringen


Joris Smits. Foto: Marcel Bilow


De bronlibellebrug van composiet siert een waterrijke nieuwbouwwijk in Harderwijk. Foto: Royal HaskoningDHV


Student Rafail Gkaidatzis won een prijsvraag van de TU Delft: uitvoering van zijn parametrisch ontworpen brug uit composiet en staal. Foto: Royal HaskoningDHV


nodig zijn, nu je als fietser steeds snel- ler langere afstanden kunt afleggen. De huidige infrastructuur is nog niet over- al berekend op elektrische fietsen”, al- dus Smits. Ook de binnenstedelijke vernieuwing vergroot de behoefte aan nieuwe fiets- en voetgangersbruggen. “Mijn woonplaats Delft is bijvoorbeeld


door de N470 in tweeën gesplitst en je kunt als fietser maar op een paar pun- ten oversteken van noord naar zuid. Dus doemen nieuwe infrastructurele opga- ven op zoals het verdiept of semiver- diept aanleggen van wegen om der- gelijke scheidingen op te heffen en het stedelijk weefsel te helen.”


Nr.6 - 2018 OTAR O Nr.6 - 2018TAR 23


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48