Gastenverhaal


‘Er was eens een klein huisje achter een sokjesboom. Daar woont een mama met een zooitje meiden’. Met deze sprookjesachtige zin begint de weblog van Carolien, moeder van vijf dochters. In werkelijkheid is haar leven allerminst een sprookje. Daarom vindt Carolien het heerlijk om af en toe tot rust te komen in de Ronald McDonald Hoeve in Beetsterzwaag.


Toen twintig jaar geleden Kim werd geboren, kon Carolien haar geluk niet op. Na Kim, volgen de dochters Esmée, Vera, Thamber en Eris. Kim is inmiddels de deur uit. Vera, Thamber en Eris wonen nog thuis. Esmée niet. Zij overlijdt in 2006, op tweejarige leeftijd, aan een hersen- ontsteking. Carolien: “De dood van je eigen kind is verschrikkelijk. De pijn die je voelt, gaat al je voorstellingsvermogen te boven.”


De draad oppakken


Ondanks de pijn en het verdriet, probeert Carolien de draad van het leven weer op te pakken. Ze moet door. Al was het maar voor haar twee andere dochters. In 2009 wordt Thamber geboren. In 2010 komt Eris ter wereld. Ze heeft een ernstige vorm van spina bifida. Ruim drie jaar later gaat het naar omstan- digheden goed met Carolien en haar meiden. Eris is tot haar middel verlamd en verdraagt geen voedsel. Ze heeft 24 uur per dag zorg nodig. “De vooruitzichten van Eris zijn niet


4 [t]Huis


Bijtanken in de Hoeve


goed. Maar we leven maar één dag vooruit. Bovendien ben ik vaak te druk om lang stil te staan bij wat ons mogelijk boven het hoofd hangt.”


Zonnetje in huis


“Ik ben inmiddels heel bedreven in het katheteriseren, infusies aanbrengen, prikken en verzorgen van stoma’s. ” Voor de minder complexe handelingen, schakelt Carolien zo nu en dan via het persoonsgebonden budget, extra hulp in. Ondanks haar slechte fysieke toestand is Eris het zonnetje in huis: “Eris is echt een schatje. Ze is altijd vrolijk en klaagt nooit, ook al heeft ze nog zoveel pijn.”


Oase van rust


Ondertussen probeert het gezin een zo’n normaal mogelijk leven te leiden. Door leuke dingen met elkaar te doen. Thuis, maar af en toe ook door een weekendje weg te gaan. Carolien: “De Hoeve in Beetsterzwaag is voor


Tekst: Luise-Anna Kroon/Foto’s: Oege Smedinga


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20