Veteranen en partners LUCHTMACHTVROUW RIA KORF-TEN DAM:
‘Hij hield gezin draaiende’
Ria Korf-ten Dam (61) vertrok in september 1994 in het kader van Deny Fligth als specialist verbindingen voor een half jaar naar Villa- franca. “Ik werkte in deeltijd en er moesten binnen de luchtmacht allerlei barrières worden geslecht voordat ik op uitzending kon. Voor mij en mijn gezin was het vanzelfsprekend dat ik zou gaan en mijn man nam alle taken in ons gezin over. De missie was voor mij als herintreder een echte uitdaging.”
Door: Klazien van Brandwijk-Wiltjer
R
ia Korf-ten Dam was 17 toen zij in 1969 in dienst trad bij de lucht- macht. “Ik had een contract voor twee jaar bij de Luva (Luchtmacht
Vrouwenafdeling; red.) getekend en kwam terecht in een klas met twintig meiden van allerlei pluimage. Als jong meisje uit een groot katholiek gezin in Twente vond ik dat wel wat. De eerste veertien dagen moesten we binnen blijven en het was er behoorlijk streng. Je moest je meerdere groeten, de kasten werden geïn- specteerd en alles ging erg strak militair. Dat was in die tijd normaal.”
Na de basisopleiding was Ria voorbestemd voor de Verbindingsdienst en na twee jaar werd haar contract stilzwijgend verlengd. In 1980 trouwde ze met Marcel Korf en na de geboorte van haar eerste kind verliet ze in 1984 noodgedwongen de luchtmacht. In 1990, toen een collega ook deeltijd wilde werken, kon ze terugkeren in een operationele functie. “Dat was na een heel gevecht, want de luchtmacht zag overal beren op de weg. Er was mij in 1994 dan ook heel wat aan gelegen om te bewijzen dat ook getrouwde vrouwen met kinderen op uitzending konden.” Zowel in Italië als in Nederland liep alles op rolletjes. “Het was een hele geruststelling dat Marcel het gezin gewoon draaiende hield.
16 MAART 2013
Ik kon me volledig concentreren op het werk en hoefde me nergens zorgen over te maken. Een stabiel thuisfront is erg belangrijk.”
Veteraan Ria vindt het moeilijk om zichzelf als veteraan
te zien. “Ik zat natuurlijk niet in een oorlogs- gebied. Maar toch, ik maakte deel uit van een belangrijke missie en mijn werk was essentieel in dat geheel. Mijn missie heeft de relatie die we hadden en de wijze waarop wij ons leven, ons gezinsleven, invulden niet veranderd. Wij hadden vertrouwen in elkaar en in onze relatie. Ik ben heel trots op Marcel omdat hij in een tijd dat het niet voor iedereen vanzelfsprekend was, als man de zorg voor ons gezin volledig op zich nam terwijl hij ook zijn baan had. Het was erg geruststellend om te weten dat hij, mocht mij iets overkomen, het samen met de kinderen kon redden. Mijn missie, mijn luchtmachttijd, speelt in die zin een positieve rol in ons leven. Wij zijn samen eens naar de Nederlandse Vete- ranendag geweest en als de gemeente iets orga- niseert, dan ga ik ook. Vooral omdat ik daar luchtmachtcollega’s kan ontmoeten. Mijn uit- zending was voor mij en mijn gezin alleen maar positief en nu, bijna twintig jaar, ervaar ik dat nog steeds zo.”
Foto: Fred van Brandwijk
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64