Afscheid nemen bij vertrek naar Afghanistan, 2010.


ringen die zich hebben voorgedaan en de middelen die zij ter beschik- king hebben om hiermee om te gaan (waaronder bijvoorbeeld steun van familie en vrienden). Deze factoren kunnen, direct of indirect, de wijze waarop partners met elkaar com- municeren in positieve of negatieve zin beïnvloeden. Iets wat vervolgens effect heeft op het behoud van tevre- den en stabiele relaties.


Communiceren In tegenstelling tot vroeger hebben


uitgezonden militairen en hun thuis- front tegenwoordig verschillende mogelijkheden om met elkaar in contact te blijven terwijl zij fysiek van elkaar gescheiden zijn. Moderne communicatiemiddelen zoals e-mail, skype en (mobiele) telefonie maken het mogelijk om snel, frequent en soms zelfs in real time of face to face met elkaar te communiceren. Echter, niet altijd en overal. Veiligheidsmaat- regelen, patrouilles buiten de poort en black holes (stillegging van alle communicatie bij een calamiteit) kunnen ervoor zorgen dat commu- niceren (tijdelijk) niet mogelijk is. Maar tegenwoordig is men niet meer uitsluitend afhankelijk van brieven die lang onderweg zijn en waarvan niet altijd zeker is of deze de plaats van bestemming zullen bereiken. Belangrijker dan de frequentie van contact is de kwaliteit van het con- tact. Genegenheid uiten en elkaar vragen en vertellen hoe het gaat, creëren vertrouwen in elkaar en in de relatie. Het biedt de mogelijkheid elkaar te steunen en voorkomt dat men van elkaar vervreemd raakt. Uiteraard is het niet altijd mogelijk of wenselijk om alles te vertellen. Zo


12 MAART 2013


kunnen uitgezonden militairen niet altijd precies vertellen waar zij mee bezig zijn of willen zij hun thuisfront niet belasten met de details van de vaak ingrijpende gebeurtenissen die zij meemaken in het uitzendgebied. Andersom willen thuisblijvers hun uitgezonden partners niet altijd belasten met vraagstukken of proble- men thuis, aangezien zij daar op dat moment van grote afstand weinig aan kunnen doen en hun partners zich alleen maar zorgen zouden maken. De thuiskomst van militairen brengt vaak een abrupt einde aan het intense contact dat men tijdens de uitzending met elkaar had. Het fysieke samenzijn beëindigt de noodzaak elkaar te bellen of skypen of uitgebreide e-mails en brieven te schrijven. Maar wat dan? En waar te beginnen, na maanden van elkaar gescheiden te zijn? Niet iedereen wil of kan praten over wat hij of zij heeft meegemaakt. En niet iedereen voelt zich begrepen of gehoord. Ook nu geldt dat men misschien niet alle details wil, kan of moet vertel- len, maar dat actieve communicatie bijdraagt aan een positievere waarde- ring van de relatie.


Gevolgen


Gedurende uitzendingen hebben militairen en hun thuisfront elk hun eigen ervaringen. Militairen verrich- ten het werk waar zij zo lang voor hebben getraind en zien het vaak als een uitdaging en een rijke erva- ring. Hun thuisblijvende partners managen ondertussen alle zaken in en rondom huis, vaak gecombi- neerd met een eigen baan. Hoewel het zwaar kan zijn om alle ballen tegelijk in de lucht te houden, geven zij vaak aan dat ze er zelfstandiger en zelfredzamer van zijn geworden. Beide partners kunnen er sterker van


worden, anders tegen de dingen aan gaan kijken, bewuster leven, maar ook emotioneler, sneller geïrriteerd, of rustelozer zijn. Dit heeft gevolgen voor de wijze waarop zij zich uiten en dus gevolgen voor de relatie. Daarnaast kan men ook fysieke of mentale klachten ontwikkelen. Verschillende onderzoeken hebben laten zien dat de kans op relatiepro- blemen groter is wanneer militairen en veteranen mentale gezondheids- problemen ervaren als gevolg van de uitzending, zoals angst, depressie, of posttraumatische stress symptomen. Gezinsleden van militairen kunnen vergelijkbare klachten ontwikkelen. Middels verminderde en negatieve communicatie beïnvloeden deze klachten de kwaliteit en stabiliteit van relaties. Naast negatieve effecten kunnen ingrijpende ervaringen ook leiden tot groei en ervoor zorgen dat men er sterker uitkomt, als individu en als stel.


Inzicht


Uitzendingen brengen uitdagingen met zich mee, zowel voor militairen als hun thuisfront. Over het alge- meen blijken relaties tussen militai- ren/veteranen en hun partners veer- krachtig en bestand tegen deze uitda- gingen. Echter, zo’n 10 tot 20 procent van de stellen ervaart relatieproble- men of verminderde relatietevreden- heid. Dit leidt niet per definitie tot beëindiging van de relatie, stellen kunnen er uiteindelijk ook sterker uitkomen. De afstand en angst elkaar kwijt te raken kunnen partners nader tot elkaar brengen en zorgen voor meer waardering voor elkaar. De wijze waarop partners met elkaar communiceren en hun inspanningen niet van elkaar vervreemd te raken, zijn cruciaal voor het welslagen van relaties, juist in tijden van langdurige scheidingen. Inzicht in de verschil- lende factoren die de dynamiek in relaties (op positieve dan wel nega- tieve wijze) beïnvloeden, kan bijdra- gen aan het voorkomen of beperken van negatieve effecten en het in stand houden van tevreden en sta- biele relaties.


Dr. Manon Andres is verbonden aan de Nederlandse Defensie Academie in Breda waar zij onder meer onder- zoek doet naar de invloed van uit- zendingen op het gezinsleven van militairen.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64