watergolven kort achter elkaar leve- ren een doorweekt slagveld op met een schade van ruim 200 miljoen euro. Lim- burg is even nationaal rampgebied. Bij- na 28.000 mensen worden geëvacueerd of slaan zelf op de vlucht. Zo’n 11.000 woningen en 2.000 bedrijven lopen wa- terschade op. Het waterpeil in de huizen reikt soms tot meer dan een meter. De waterafvoer bij Borgharen is met circa 3.100 kuub per seconde meer dan ooit. Dat soort afvoeren kan de Maas op het einde van dit jaar zelf verwerken, door een omvangrijke verruiming van het stroombed en de dijkversterkingen.


Beteugeling Laurens Ebberink is als inwoner van Meers ook een van die slachtoffers van die Maasoverstromingen. Het water staat 30 centimeter hoog in zijn woning. “Ik heb het toen ervaren als overlast, maar er zijn ook mensen die de gebeur- tenissen nog steeds met zich meedra- gen, omdat de Maas alles in hun huis vernielde.” Sinds kort is Ebberink als projectmanager van Programma Maas- werken, waarin ook de provincie Lim- burg en het Rijk vertegenwoordigd zijn, nauw betrokken bij de beteugeling van de Maas.


Het project Grensmaas is gebaseerd op een zelfrealisatie-contract. Dat betekent dat Consortium Grensmaas het werk voor eigen rekening en risico uitvoert en alle tegenvallers in de financiering zelf moet opvangen. De uitvoeringskosten zijn volgens Van der Veeken inmiddels opgelopen tot 700 miljoen euro. Ebbe- rink: “Zelfrealisatie betekent dat je als overheid meer op afstand staat. Dat je op een hoger niveau boven de inhoud staat en vooral ondersteunend en faci- literend opereert. Maar de contractuele afspraken zijn natuurlijk wel uitgangs- punt voor de toetsing van vergunningen en de handhaving.”


Groene metamorfose In 1993 wordt er in Limburg trouwens al jaren gepraat over een groene metamor- fose voor de Grensmaas. Door de uit- braken van de rivier raakt die discussie in een stroomversnelling. Ondanks toe- zeggingen van de kabinetten Lubbers en Kok Limburg snel te beveiligen tegen nieuwe overstromingen duurt het tot


28 Nr.3 - 2017 OTAR


Het overstroomde Itteren in 1995.


2005 voordat het contract met Consor- tium Grensmaas wordt ondertekend. In 2007 gaat het Consortium, een combi- natie van grindproducenten, aannemers (Boskalis, Van Oord en Van den Bigge- laar) en Natuurmonumenten van start in Itteren. Het project wordt allesbehal- ve omarmd en zelfs gewantrouwd door de inwoners die morren dat ze voor hun veiligheid moeten betalen met grindwin- ning.


Wereld is veranderd In tien jaar tijd is de wereld volledig ver- anderd. Consortium Grensmaas over- leefde de gure storm van de financieel/ economische crisis die zich al in 2008 begon af te tekenen en nog steeds ef- fecten heeft: de grindafzet blijft achter op de ramingen. De uitvoering ligt wel op schema en duurt nog tot 2025. Mis- schien wel het meest bijzondere ele- ment van tien jaar werk aan de Grens- maas: het ooit verguisde project krijgt nu alom waardering van de inwoners, politiek en bestuurders. Dat succes is terug te voeren op de ruimte die Van der Veeken geeft om de inwoners aan de hand mee te nemen bij de uitvoe- ring. Actieve communicatie, korte lijnen, snelle klachtenafhandeling, persoonlij- ke contacten en oprechte belangstelling tonen voor wat er leeft in al die dorpen langs de Maas.


Ambassadeurs


“Je bespeurt telkens wat onrust bij de inwoners als we op een nieuwe locatie aan de gang gaan. Ik ben er erg trots op dat we inmiddels ook een leger ambas- sadeurs kunnen inzetten om die onrust snel weg te nemen. Die ambassadeurs zijn de mensen uit de dorpen waar we klaar zijn. Die zijn zo tevreden dat ze graag hun ervaringen willen delen. Zelfs inwoners van Geulle aan de Maas, waar we maandenlang met 1.200 vrachtau- to’s per dag langs de achterdeur van woningen moesten rijden. Als je het motto ‘zeggen wat je doet en doen wat je zegt’ ook echt in de praktijk brengt, win je het vertrouwen van de mensen.” Het omgevingsmanagement van het Consortium is vorig jaar door de pro- vincie overigens ook betiteld als voor- beeldproject hoe je burgerparticipatie in de praktijk gestalte moet geven.


Natuur van de mensen Inmiddels zijn de locaties Borgharen, Geulle aan de Maas en Urmond-Noord klaar. In Itteren is het Consortium met de laatste loodjes bezig. Na de rivierver- ruiming ontwikkelt zich daar de nieuwe natuur. De inwoners worden ook nauw betrokken bij de inrichting van die na- tuurgebieden. “Die natuur wordt daar- door iets van de mensen zelf. En zo hoort het”, zeggen Van der Veeken en Ebberink.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48